Dead Space: Remake - Recenzja (2024)

Fani survival horrorów, nie mają na co narzekać. Niedawno mogliśmy ogrywać The Calisto Protocol, za jakiś czas przyjdzie zagrać w odświeżonego czwartego Resident Evil, do tego otrzymaliśmy remake Dead Space stworzony przez EA Motive.

Gdy tylko ogłoszono, że pierwszy Martwy Kosmos zostanie odświeżony, nie mogłem się powstrzymać i musiałem przypomnieć sobie oryginał. Stwierdziłem wtedy, że wystarczy jedynie poprawić oprawę audiowizualną. Tytuł bronił się klimatem, a i rozgrywka nie wydawała się, aż tak przestarzała.

Jednak to co zrobiło EA Motive całkowicie mnie zaskoczyło, bo nie jest to tylko ta sama gra w nowej oprawie, a praktycznie nowe dzieło. Redefiniuje podstawową historię i wzbogaca ją o nowe smaczki oraz wątki, które znamy z kontynuacji czy komiksów.

Nieproszeni goście

Historia jest prosta i zaczyna się teoretycznie tak samo jak w oryginale z 2008 roku. Nasze zadanie to pomóc w naprawach planeto-łamacza ISG Ishimura. Tutaj też widzimy pierwszą zmianę względem oryginału, Isaac Clarke potrafi mówić, upodabnia się dzięki temu do swojej wersji z Dead Space 2 oraz Dead Space 3. Ta niewielka różnica sprawia, że bohater nie jest tylko pustą skorupą, a faktyczną osobą, na której losie nam zależy. Twórcy sprawiają w ten sposób, że stawka staje się nieco większa.

Gdy rozbijamy się na statku, odkrywamy, że cała załoga została zabita i przekształcona w tzw. Necromorphy. Za wszystko ma odpowiadać tajemniczy Znak. Historia jest poprowadzona bardzo podobnie i pod tym względem remake jest wierny oryginałowi.

Inżynier w opałach

Rozgrywka też na pierwszy rzut oka wydaje się niezmieniona, chociaż bohater porusza się nieco szybciej i gra wydaje się dużo bardziej dynamiczna, sprawiając, że walka z kosmicznym plugastwem jest jeszcze bardziej angażująca. Strzela się też przyjemniej i precyzyjnie. Chociaż wydaje mi się, że tytuł stał się do tego nieco łatwiejszy. Małego szoku doznajemy w rozdziale trzecim, który został całkowicie przebudowywany.

Sekwencje w nieważkości zostały stworzone od nowa i teraz zamiast korzystać z magnetycznych butów, możemy do woli poruszać się po przestrzeni dzięki odrzutom. Przyjąłem tę zmianę z otwartymi ramionami. Pomimo, że również te fragmenty bywają irytujące i czasami można stracić orientację, to przypadły mi do gustu.

Zmiany, zmiany i jeszcze raz zmiany…

Rozdziały nadal tutaj występują, ale ich podział nie jest aż tak sztywny jak w oryginale. Pozbyto się ekranów ładowania. Dzięki temu cała gra wydaje się dużo bardziej płynna, a sama opowieść bardziej angażuje przez lepsze tempo.

USG Ishimura zmieniła się przez te wszystkie lata. Nowe układy pomieszczeń, nowe cele czy obiekty, a nawet dodanie misji opcjonalnych. Sprawia to, że zwiedzanie statku to nowe doświadczenie, ale jakże dziwnie znajome. Całość wzbogacona została o świetną oprawę audiowizualna, z genialnym oświetleniem. Chociaż mimo to modele postaci mogłyby prezentować się nieco lepiej.

Sekwencje kiedy wychodzimy w otwartą otchłań kosmosu dalej wywołują ciarki na plecach, a odgłosy potworów ukrywający się w ścianach i innych ciemnych zakamarkach potrafią wystraszyć. Nie uważam, że Dead Space jest wyjątkowo straszny, ale dla graczy o słabszych nerwach przygotowano opcjonalny system ostrzegania przed zagrożeniem.

Jestem inżynierem

Całość nie tylko prezentuje się świetnie, ale również doskonale działa. Na konsolach Playstation 5 i Xbox Series mamy obecne dwa tryby: jakość i wydajność. Ten pierwszy oferuje rozgrywkę w rozdzielczości 4K oraz 30 klatkach na sekundę i zaimplementowaną technologią śledzenia promieni. Natomiast tryb wydajności zapewni rozgrywkę w QHD i 60 fps - oczywiście bez ray-tracing-u.

Tytuł otrzymał również pełną polską lokalizację, co osobiście dla mnie jest ogromną zaletą. Do tego dla prawdziwych śmiałków przygotowano tryb Nowej Gry+ z alternatywnym zakończeniem.